Bir Kitap: Gökten Düşen Sofra

Kitabın adı: Gökten Düşen Sofra

Yazar: Abdurrahman Ekin

Resimleyen: Merve Gül Karaca

Yayınevi: Tulu Kitap

Yayın yeri ve yılı: Ankara/2023

Sayfa sayısı: 28

Yaş aralığı: 8+

İşlenen konular: paylaşma, yardımlaşma, mutluluk, güler yüz…

Gökyüzünden yağmur yağar, kar yağar ancak gökten sofranın yağması, düşmesi de çok tuhaf değil mi sevgili çocuklar! Ben de çok şaşırdım ve merak ettim, bu sofra nasıl bir sofra acaba diye. Bugün sizlerle paylaşacağım kitap gökten düşen bir sofra ile ilgili. Siz de merak ediyorsunuz sanırım.  Haydi, o zaman kitabımıza geçelim.

Gökyüzünden yüksek binaların arasına bir sofra sekip düşer. Önce bu sofra kimsenin ilgisini, dikkatini çekmez. Yalnız yaşlı bir kadın evinin balkonundan sofrayı ilgiyle izlemektedir. Bu esnada birkaç şişman kedi sofraya doğru yönelir. Kedilerin içinde Kral Kara Kedi, iki patisiyle sofraya dokunur.

Bu manzarayı izleyen birkaç köpek koşarak gelir ve sofranın başında toplanan kedileri dağıtır. Yaşlı kadın sofranın etrafında toplanan kedilere şaşkın şaşkın bakmaktadır. Ortada tuhaf bir durum vardır. Sofranın başında hiçbir kuş yoktur. Yaşlı kadın sofraya bakarken çocukluğunu hatırlar. Annesinin hazırladığı leziz yemekleri kardeşleriyle beraber zevkle yedikleri günler gözlerinin önüne gelir.

Birden sofra kendiliğinden hareket etmeye başlar. Kediler bu durum karşısında korkar, insanlar merak eder ve sofranın başında halka olurlar. Sofra olduğu yerde büyümeye ve genişlemeye başlar. O kadar büyür o kadar büyür ki apartmanların boyuna erişir.

İnsanlar şaşkınlık ve korku yaşar ve telaşla sağa sola kaçışır. Daha sonra sofranın zarar kendilerine zarar vermediğini görerek rahat bir nefes alırlar. Yaşlı kadın olanlar karşısında sakindir. Bu sofrayı bir yerlerden hatırlamaktadır sanki. Kadın bu sofrayı nereden hatırladığını düşünürken sofranın örtüsünün düğümü çözülür ve çeşit çeşit yiyecekler etrafa saçılır.

Ortaya saçılan bu yiyeceklerin enfes kokusu herkesi baştan çıkarır. Sokaktakiler korku ve merakla sofraya yaklaşır. Kara Kedi de kendi halkını sofranın etrafında toplar. Ancak ortada tuhaf bir durum vardır. Kim sofraya elini uzatsa sofra ondan kaçmaktadır.

Bu kez sokakta kim var kim yoksa sofranın peşine düşer. Yaşlı kadın da kalabalığın arasından sıyrılıp sofrayı kovalayanlar arasındadır. Bir süre sonra bu cümbüşe şimdiye kadar ortalıkta görünmeyen kuşlar da katılır. Daha sonra nasıl olursa sofra kendiliğinden durur. İnsanlar kan ter içinde kalmıştır.

Sofraya bakanlar bir de ne görsün kendi, annelerinin, teyzelerinin yaptığı leziz yemekler bu sofradadır. Yaşlı kadın yine geçmişe gider ve annesinin güzel yemeklerini, sofraya ellerini yıkamadan oturmadıkları, babasını beklediklerini, besmeleyle bölüştükleri ekmeği, annesine nasıl yardım ettiklerini birer birer hatırlar.

Saatler geçer ve sofranın etrafında toplananlar büyük bir mutlulukla yemeklerini yerler. İnsanların aklında şimdi bu sofraya ne olacağı sorusu vardır. Yaşlı kadın ise yüzünde tebessümle oradan uzaklaşır. İnsanlar da bir sonraki yemek vaktine kadar şehir meydanında beklemeye devam eder.