Birlikten Kuvvet Doğar

Bir elin nesi var, iki elin sesi var demiş atalarımız.  Bir elimizle yapabileceğimiz şeyler sınırlı iken iki elimizle birçok şeyi başarabiliriz. Yalnızken başaramadığımız birçok faaliyeti de birlik ve beraberlik içinde kolayca başarabiliriz.

Yalnızlık Allah'a mahsustur derler büyüklerimiz. İnsan yaratılış gereği başkalarına muhtaçtır. İnsanların birbirleriyle münasebetleri, hem kulluk görevlerini yerine getirmelerine hem de aralarında sevgi, saygı ve muhabbet oluşmasına vesile olur.

Bir kişinin ihtiyacı anında ona yardım etmek,  bir düşkünün elinden tutmak, hem dinî hem insanî vazifemizdir.

Sevgili Peygamberimiz, "Mü'minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar." buyurmaktadır. Yine bir başka hadislerinde; "Birbirinize sırt çevirmeyiniz. Birbirinize kin tutmayınız. Birbirinizi kıskanmayınız. Birbirinizle dostluğunuzu kesmeyiniz. Ey Allah'ın kulları kardeş olunuz." buyurmaktadır.

İnsanlık tarihine baktığımızda bütün başarılara birlik beraberlik ve dayanışma sonucunda ulaşılmıştır.

Aile içindeki beraberlik huzur ve başarıyı getirir.  Sınıf içindeki dayanışma hem derslerimizde hem de sosyal hayatımızda bizleri başarılı kılar. Millet olarak birlik ve beraberlik içinde olmak devletimizi ve medeniyetimizi güçlü kılar.

Birlik ve beraberlik toplum içinde sevgi ve dayanışmayı sağlar. Toplumdaki fertler birbirine daha da bağlanır ve bunun sonucunda sevgi ortaya çıkar. Özellikle de ülkemizin güzel insanları en zorlu anlarda hep bir ve beraberce hareket etmesini bilmişlerdir.

Kurtuluş Savaşı ve 15 Temmuz darbe girişimi gecesinde milletimiz, hep birlikte ve “Önce vatan!” diyerek hareket etmişlerdir. Milletleri ayakta tutan en önemli unsur o ülkede birlik ve beraberliğin daim olmasıdır. Birlik ve beraberliğin olduğu yerde huzur olur, o ülke bölünmez ve kimse bölmeye dahi cesaret edemez.

Burada bir konunun da altını çizmek gerekir.  Kimlerle dost ve arkadaş olduğumuza dikkat etmek gerekir. İyilerle dost olursak bizi iyiliğe, kötülerle dost ve arkadaş olursak bizi kötülüğe götürür.  Kötülerden ise ne topluma ne devlete hayır gelir.

Onun için çevremizdeki arkadaşlarımızı çok iyi seçmeliyiz.  Bizim iyi günde ve kötü günde yanımızda olacak, başı sıkışınca yarı yolda bırakmayacak dostlar edinmeliyiz.

Dîv’an-ı Hulûsî-i Dârendevî'deki bir beyitte şöyle geçer:

Ehiller ile konuş, ta ki ehil olasın

Seni yoldan çıkarır, derilme yobaz ile

Sevgili arkadaşlar, size konuyla ilgili öğretmenimizin anlattığı bir hikâyeyi nakletmek istiyorum.

Bir gün Yusuf ve Kerem adında iki arkadaş bir ormanda yürüyüşe çıkmışlardı. Bir anda bir ayı karşılarına çıktı. Yusuf, daha önce tırmanma konusunda bilgi ve tecrübeli olduğundan hızlıca yakındaki ağaca tırmanarak ayıdan kurtulmayı başardı. Ancak Kerem’in ağaca nasıl tırmanılacağı konusunda hiçbir fikri yoktu, ne yapacağını şaşırmıştı.

Ayının gittikçe kendine yaklaştığını fark ediyordu. Bir anda ayının cesetlere dokunmadığını hatırlamıştı. Hemen nefesini tutup uzandı, ölü taklidi yaptı. Ayı Kerem’in yanına gelip onu koklamaya başladı, Kerem’i hareketsiz görünce onun öldüğünü sanıp oradan ayrıldı. Ayı onlardan uzaklaştıktan sonra Yusuf, aşağı indi ve Kerem’e sordu;

- Ayı, sana yaklaştığında kulağına ne söyledi? Kerem;

- Bencil insanlarla arkadaşlık kurmamam gerektiğini tavsiye etti, dedi.

Arkadaşınız sizi belânın ortasında bırakırsa, o sizin gerçek dostunuz değildir. Gerçek dost kara günde belli olur.Kalın sağlıcakla...