Şiir: Hulûsi Efendi

Hulûsi kalp ile kapına geldim,

Hakk’ın has kulusun inandım bildim,

Ben ki uzaklarda bir garip güldüm,

Hulûsi Efendi şeyhim efendim.

Darende’ye doğan aysın, güneşsin,

İlim ocağında sevgiye eşsin,

Ulaştır sevgini bağrımı deşsin,

Hulûsi Efendi yoluna bendim.

Kurulmuşsun şelalenin bendine,

Karılmışsın Tohma çayın rengine,

Ruh göğe yükselir, nefis engine,

Hulûsi Efendi bulunmaz dengin.

Seyyitlerden soyun gelir yüceden,

Seher vakti yol bulursun geceden,

Sorulursun dost arayan niceden,

Hulûsi Efendi sevgili sendin.

Otuz yapraklı gül, konmuş başına,

Darende’yle değmiş binler yaşına,

Adını yazmışlar hece taşına,

Hulûsi Efendi nefsini yendin.

Peygamberden el uzattın ellere,

İlahi aşk ile sundun güllere,

Uzak diyarlardan düştük yollara,

Hulûsi Efendi yüreğin engin.

Sevgiyi yoğurdun temiz özünde,

Kelimeler bala döndü sözünde,

Dünyanın cevheri yoktu gözünde,

Hulûsi Efendi azığın zengin.

Hedefin yüksekte iyi ki varsın,

Tevhitle dolusun Rasul’e yarsın,

Seni sevenlere taze baharsın,

Hulûsi Efendi şahım efendim…