Çocuklarda Din Gelişimi

Bir önceki yazımda, din gelişiminin bebeklikten itibaren başladığını ifade etmiştim.

Anne ve babalar ile eğitimciler, çocuğun din gelişimini yaşa uygun olarak bilmek zorundadır. Bunun yanında, verilecek eğitimin yaşa uygun olarak verilmesi ve kalitesi (dinin asıl kaynaklarına uygun olması) de önemsenmelidir.

Din gelişiminin öneminin farkında olan birçok ülkede, bu eğitim ilkokul birinci sınıfta verilmeye başlanmaktadır. Ülkemizde ise bu eğitim ve öğretim dördüncü sınıfta verilmeye başlanmaktadır (2023 yılı). Hatta bazı ülkelerde din eğitimi okul öncesinde formel eğitimde verilmektedir. Formel eğitim, belli bir müfredat ve plan çerçevesinde, belirli kuralları olan bir ortamda belirli kurallar ve belirli yöntemler doğrultusunda verilen eğitimdir. Okullarda verilen eğitimi buna örnek olarak verebiliriz.

Çocukluk döneminde geçirilen yaşantılar ve öğrenilen davranış ve kazanımlar, bireylerin yetişkinlikteki kişilik yapısını, inanç ve değer yargılarını büyük oranda etkiler. İçinde sevgi dilinin olduğu, bağlanma ve teslim olma gibi psikolojik ihtiyaçların giderildiği din gelişimi ve eğitimi de çocukluk döneminde gerçekleşmektedir.

Bu dönemde anne ve babalar ile eğitimciler tarafından verilecek dinî eğitim, sonraki yaşamı da etkileyeceği için bu eğitim için kullanılan yöntem ve dil çok önemlidir. Din eğitimi, çocuğun gelişim ve öğrenme özellikleri dikkate alınarak yapılmalıdır. Bu nedenle anne ve babalar ile eğitimciler, çocuklarla ilgili aşağıda sıralananlar hakkında bilinçli olmalıdır:

• Çocukluk dönemi fiziksel, bilişsel, sosyal, duygusal, dilsel ve ahlaki gelişim.
  
  
• Çocukların dinî gelişim özellikleri.
  
  
• Çocukluk döneminde Allah algısı.
  
  
• Çocukluk döneminde ölüm ve ahiret inancının anlatılması.
  
  
• Çocukların Peygamber hakkındaki bilgileri.
  
  
• Çocukların ibadethane hakkındaki bilgileri.
  
  
• Kur’an-ı Kerim hakkında nasıl bilgi sahibi olacağı.
  
  
• Çocukların ibadetlerin amaç ve önemine yönelik bilgileri.
  
  
• Çocukların duanın önemini kavramaları ve nasıl dua edecekleri ile ilgili bilgi.
  
  
• Çocuklara verilecek olan din eğitimi ile ilgili yöntem ve teknikler.
  
  
• Çocuklara melek ve cin gibi görünmeyen varlıklar hakkında bilgi verilmesi.
  
  
• Çocuklara oruç ve kurban gibi ibadetlerin anlatılması.

Yukarıda sıralanan başlıklar ve alanlar gerçekten çok önemlidir. Rastgele öğretilen bilgilerle ya da çocuğun bazı soru ve ihtiyaçları görmezden gelinerek sonuç alınamaz.

Bu nedenle:

1) Her anne, baba ve çocuk eğitimiyle ilgili olan kişiler, öncelikle kendileri, bu konular hakkında doğru bilgi sahibi olmalıdır. Eğer bu konuda kendilerini yetersiz görüyorlarsa doğru bilgileri yine doğru kişilerden almalıdır.

2) Bilgileri aldıktan sonra ise bu bilgilerin çocuklara nasıl aktarılacağını bilmelidir. Yine bu konuda sıkıntı yaşıyorsa bir uzmandan bilgi ve destek almalıdır.

3) Din eğitimi, sadece dinî bilgiler konusunda bilgi sahibi olmakla verilecek bir eğitim değildir. Din eğitimi verecek olan kişiler, çocukların gelişim dönemi özellikleri konusunda da yeterli bilgiye sahip olmak zorundadır.

Çocuklar sevgi ile büyür, sevgi ile gelişir. Çocuk eğitimi ancak sevgi ile yoğrulursa etkili olur. Sevgi ile ifade edilmeyen bir din eğitimi, bir noktadan sonra çocuğun dinden soğumasına sebep olabilir.

Bilgili, bilinçli; din eğitimi ve öğretimi konusunda önce kendini geliştirmiş, sonra ise bunları çocuklara bilinçli bir şekilde aktaran anne, baba ve eğitimciler olmamız dileğimle...

Sevgi ve saygılarımla…