Kuş Evi
“Hani beş taş oynayacaktık?!”
“Dur şimdi beş taşın sırası değil. Kuşlara bir faydan dokunsun istiyorsan hadi gel sen de.
Uzun zamandır, kışın sokakta titrerken gördükleri kuşlar için bir şeyler yapmaları gerektiğini düşünüyorlardı. Kış bitmiş, bahar başlamış, renkler ve güneş dünyaya sarılmıştı. Tüm bu süre boyunca düşünmüşler ama bir türlü istedikleri gibi bir çözüm bulamamışlardı. En sonunda okuldaki kütüphanede gördükleri kitap tüm sorularının yanıtı olmuştu. Bir kuş evi yapmak,tıpkı Osmanlı’da kuşlara taş evler yapan insanların yaptıkları gibi.
Oyunu bırakıp bahçedeki taşları toplamaya başladılar. İnce, geniş, büyük, küçük çeşit çeşit taşları avuçlarına doldurup bir kenara yığıyorlardı. En uzun boylu olan bağırdı; “Tamamdır millet, bu kadarı yeter!”
Çocuklar taşların yanına geldiler, yorulmuşlardı. Çimenlerin üstüne uzanıverdiler. Gökyüzüne bakarken taştan kuş evlerinin yapılışını aralarında tekrar konuşmaya başladılar. Biri taşların arasında güçlü bir yapıştırıcı sürmeleri gerektiğini söyledi. Babası inşaat sektöründe çalışan diğeri her bir taşın altına özel bir çimento sürülürse evin daha sağlam olacağını söyledi. Her biri akşam ailelerine danışmak üzere taşları ve güneşi geride bırakarak evlerine döndüler.
Sabah okula gitmeden önce her zamanki yerlerinde buluştular. Çıkışta herkes fikrini söyleyecekti. O gün derslerde tüm çocukların aklında kuş evinin detayları dönüyordu.
Öğleden sonra buluşma yerinde toplandılar. Gözlerinden kanatlanan kuşları oradan geçen herkes görebilirdi.
Taşları sıraya dizdiler. Dar olanlar kuş evinin kolonları olacaktı. Geniş olanları yan duvarlarda kullanacaklar, küçükler süsleme detayları için, büyük olanlar da çatı için kullanılacaktı. Taşların aralarına özel bir yapıştırıcı süreceklerdi. Böylece uzun yıllar kuşlar bu evi kullanabileceklerdi.
Kuş evinin yapımı bir hafta sürdü. Bu bir hafta boyunca okuldan çıkıp her zamanki yerlerinde buluştular ve taşları yerleştirip yapıştırmaya devam ettiler. Azimle çalışmanın sonucu elbette büyük bir hazinenin bulunuşuna benziyordu. Kuş evi sonunda bitmişti. Çocuklar karşılarındaki güzelliğe hayranlıkla bakıyorlardı. Elleriyle topladıkları taşlar bir sanat eserine dönüşmüştü âdeta. Hem de küçücük canlıları koruyacak bir sanat eseri.
Kuş evini mahallenin en büyük camisinin duvarına büyükleriyle beraber yerleştirdiler. Hem aileler hem de mahalle sakinleri çocukların dünyaya kattığı bu güzelliği, kuşların şarkıları eşliğinde hayranlıkla izliyorlardı.
Seda BAYRAK DURGUT
Yazar“Kitabın son sayfasına bir duvar çizmeliyiz, kocaman bir tırtıl olsun üzerinde. Ve küçük çocuk odun kömürüyle tırtılın üzerine kanatlar çizsin.”“Tamam Erdem Bey, çizer arkadaşa son detayları iletiyoru...
Yazar: Seda BAYRAK DURGUT
Karahindibalara baktı. Gözleri parladı. “Anne, baksana şunlara hadi koş hemen üfleyelim hepsini!” diyip yeşilliğin içine daldı küçükkız. Kırmızı elbisesi koyu yeşil çimenlerin arasında parıldıyordu......
Yazar: Seda BAYRAK DURGUT
Rabbimiz biz insanlara birtakım görevler ve sorumluluklar yüklemiştir. Hizmet bu sorumluluğun önemli bir parçasıdır.Hakikî hizmet, Allah rızası için Yaratan’dan ötürü yaratılmışlara faydalı olmaya çal...
Yazar: Naciye BEYZA
Abim yine elindeki tablete dalmıştı. Ona ne zamandır söylemek istediğim şeyi söylemenin şu an tam vakti olduğunu düşündüm. Seslendim, ama abim oyuna öyle dalmıştı ki, seslendiğimi duymadı bile (ya da ...
Yazar: Seda BAYRAK DURGUT