Sultan Abdülaziz’in Bedbaht Zevcesi: Neşerek Kadın
Neşerek Kadınefendi, Sultan Abdülaziz’in zevcelerindendir. Asıl adı Nesrin/Nesteren olup, Osmanlı Sarayı’nda kendisine “Neş’erek” denmiştir. 1848 yılında Kuzey Kafkasya’nın Karadeniz sahilinde bulunan Soçi şehrinde dünyaya gelmiştir. Babası, kalabalık bir Çerkez boyu olan Ubıhların köklü sülalelerinden Zevş Kabilesi prenslerinden İsmail Bey Barakay’dır.
Babasının da içinde yer aldığı bir Çerkez heyeti, 1859 yılında İstanbul’a gönderilmiştir. Heyetin amacı, Kafkasya’daki Rus zulmünü Padişah Abdülmecid’e bildirmekti. Abdülmecid Han, ziyaret sonunda heyetteki Çerkez beylerine geniş araziler armağan etti ve Osmanlı topraklarına yerleşip diledikleri şekilde yaşayabilecekleri müjdesini verdi.
Bu arada, Nesrin’in babası İsmail Bey’e de, Silivri taraflarında toprak ihsan etti. İşte Nesrin’in ailesiyle birlikte Osmanlı Devleti’ne gelmesi ve ikamet etmeye başlaması bu münasebetle olmuştur. Babası İsmail Bey, bir süreliğine Büyükçekmece Kaymakamlığı yapmıştır. İsmail Bey’in Osmanlı yönetimiyle yakınlaşması, kızı Nesrin’in 1868 yılında Sultan Abdülaziz ile izdivaç etmesini netice vermiştir. Düğün, Dolmabahçe Sarayı’nda gerçekleşmiştir.
Neşerek Kadınefendi, 1872 yılında Mahmud Şevket Efendi'yi, 1873 yılında Esma Sultan’ı, 1874 yılında da Emine Sultan’ı dünyaya getirmiştir. Edâdil Kadın’ın vefat etmesiyle, dördüncü kadınlıktan üçüncü kadınlığa yükselmiştir.
Neşerek Kadın, kocası Abdülaziz Han’ın, 1876’da darbeyle hal’ edilmesi sürecinde ateşli hasta idi. Darbeciler tarafından eşi ve maiyetiyle beraber Dolmabahçe Sarayı’ndan kayığa bindirilip Feriye Sarayı’na götürüleceği sırada, bir şala bürünmüştü. Tam bu esnada, Sadaret Yaveri Sami Bey, koynunda mücevher taşıdığı gerekçesiyle, kocası ve kayıktakilerin gözlerinin önünde omuzlarını örten şalı zorla çekip almış ve bir hayli hırpalamıştı. Beklemediği çirkin bir saldırıyla karşılaşan Kadın Efendi, bu surette açık omuzlarıyla şiddetli yağmur altında, Boğaz üzerinden Feriye Sarayı’na geçmek zorunda kalmıştı.
Bu hadisenin ardından, son derece hassas bir bünyeye sahip olan Neşerek Kadınefendi, hem sinirden hem de yediği yağmurdan ötürü iyice hastalanmıştır. Üstüne bir de 4 Haziran günü zevci Sultan Abdülaziz’in acımasızca katledilmesi üzerine ağır bir şok geçirmiştir. Arka arkaya maruz kaldığı şoklara daha fazla tahammül edemeyerek 12 Haziran 1876 Pazartesi günü, 28 yaşındayken Hakk’ın rahmetine kavuşmuştur.
Bu yüzden, Osmanlı’da hakarete uğrayan padişah zevcelerinden biri ve Sultan Abdülaziz Han’ın en bedbaht zevcesi olarak adını tarihe yazdırmıştır. Narin bedeni, Yeni Cami Türbesi’ne defnedilmiştir.
Neşerek Kadınefendi’nin cesaretiyle meşhur olan kardeşi Kolağası Çerkez Hasan Bey, hem ablasının hem de eniştesi Sultan Abdülaziz’in katledilmesinin intikamını almak için, 15 Haziran 1876’da Mithat Paşa’nın Beyazıt’taki konağında toplantı hâlindeki darbe kabinesine ani bir baskın yapmış ve Serasker Avni Paşa’yı tabancayla vurarak öldürmüştür. Bu kanlı olay tarihe, Çerkez Hasan Vakası olarak geçmiştir.
Neşerek Kadın’ın bilinen tek eseri, 1872 senesinde, nedimesi ve akrabası olan Prenses Müjdedil Loo’nun ailesi adına Yozgat’ın Osmaniye köyünde inşa ettirdiği camidir.
Bengisu HAYAT
YazarMihrimah Sultan, Kanûnî Sultan Süleyman’ın, Hürrem Sultan'dan doğan kızıdır. İsminin orijinal yazılışı Mihr-ü Mâh’tır ve “güneş kadar parlak, ay kadar göz alıcı” anlamına gelmektedir. Doğum tarihi kes...
Yazar: Bengisu HAYAT
Sultan Abdülmecid’in yedinci çocuğu olan Refia Sultan, 7 Şubat 1842 Pazar gecesi Beşiktaş Sarayı’nda dünyaya gelmiştir. Annesi, Sultan Abdülmecid’in ikinci ikbali olan Gülcemal Hanım’dı. Validesi Gülc...
Yazar: Bengisu HAYAT
Musa (a.s.) Turi Sina Dağı’na çıktığı zaman Cenab-ı Hakk’a: “Ya Rabbi, namaz kılıyorum senin yardımınla, oruç tutuyorum senin yardımınla, peygamberlik görevimi yapıyorum senin yardımınla ve bütün işle...
Yazar: M. Emin KARABACAK
Sultan III. Ahmed’in başkadını Emetullah Kadın’dan dünyaya gelen ilk kızıdır. III. Ahmed’in gözünün nuru, “kerime-i mükerremesi” ve “sultan-ı âl-i şanı” idi. 22 Eylül 1704 tarihinde doğdu. Babası tara...
Yazar: Bengisu HAYAT