DÜNYANIN
Doğarken tek doğar, tek ölür insan, Böyledir töresi, huyu dünyanın. Törpüler hayatı fermân-ı kader, Sürer gider hayı-huyu dünyanın. Hayat ile sürer iken cengini, Ne fakiri mutlu ne de zengini, Yaşar gider bulamadan dengini, Belli değil eni boyu dünyanın. Dağları göklerle kucak kucağa, Bulutlar su taşır bahçeye, bağa, Yeşiller giydirir ovaya, dağa, İlkbahar bayramı, toyu dünyanın. Derman olur türlü nebat ağrına, Cevap verir gece gündüz çağrına, Şefkatle kucaklar basar bağrına, Yaylası, ovası, köyü dünyanın. Semada yüzerken seyyarelerle, Islanır bulutun döktüğü terle, Işıldar güneşten aldığı ferle, Geceye kandildir ay’ı dünyanın. Canlıyı cansızı getirir dize, Zıtlar var zıtlarla sarılmış gize, Hasretle durmadan koşar denize, Irmağı, nehiri, çayı dünyanın. Sağır’ım bu hırsın tamahın niçin, Gelecektir sonu bu süslü hiçin, Dönüşü olmayan bir sefer için, Yolcudur yoksulu, bayı dünyanın.
İbrahim SAĞIR
YazarSeveriz biz güzeli câna şifa diyerek Etse de gam değildir her dem cefa diyerek Alevden bir güldür o cennetten izler taşır Yeryüzünde açılmış gül-i yektâ diyerek Titretir hem ruhunu...
Şair: Ekrem KAFTAN
İçimde esmektedir fırtınalar¸ boralar¸ O yâr benim sinemi pare pare paralar. Ne azad eder beni¸ ne de ülfet gösterir¸ Kâlbimi gündüz demez¸ gece demez y...
Yazar: İbrahim SAĞIR
Beş bin yıl ötelerden yankılar benim sesim, Fırtınaya dönerdi savaşlarda nefesim. Çin seddine yürüyen ordularda hayalim, Zaferlerle taçlandı her savaşta hilâlim. Yenisey’den Tuna’ya uzandı kan...
Yazar: İbrahim SAĞIR
Ebet diyarına seferimiz var, Mekân-ı aslimiz burası değil. Misafirhanedir mademki dünya, Kervan yola düşmüş durası değil. Neleri öğütmüş günler, geceler, Bu âleme gelmiş gitmiş nicel...
Yazar: İbrahim SAĞIR