Dîvân-ı Hulûsî-i Dârendevî

1. Gözüm gün yüz ile rûşen özüm hicre leb-â-lebdir

Elimde bâde-i gül-gûn dilimde zikr-i gabgabdır

2. Beni vaslıyla yek-dem kıldı yârim bilmedim aslâ

Dönen devrân ne devrândır geçen şebler nice şebdir

3. Varıp dersi sebak kıldım okutdu hatt-ı hâl ü zülf

Bu hâce nice bir hâce o mekteb nice mektebdir

4. Kapısında durup yârin visâlin istedim dedi

Bu tâlib nice bir tâlib o matlab nice matlabdır

5. Buyurmuşdur kitâbında “ve nahnu akrebu ileyh”

Bu gurbet nice bir gurbet o akreb nice akrebdir

6. Nice kez deldi tîğ-ı çeşmi bağrım bilmedi kimse

Bu sîne nice bir sîne o matkab nice matkabdır

7. Hulûsî nice kez doğdum geleli iş bu ekvâna

Bilinmez nice evlâdım o ebler kim nice ebdir

Es-Seyyid Osman Hulusi Ateş Efendi

Yazar