TÜRK-KÜRT KARDEŞTİR
Alpaslan, Afşin Bey, Sav Tekin karargâhtaydılar. Otağ-ı Hümayun’da oturuyorlardı. Maiyet eri içeri girdi. “Sultanım, uzaktan bir grup gelmektedir. Silahlı asker gibi gözükmektedirler.” dedi. Bir müddet sonra gelenlerin başı olduğu anlaşılan biri Alpaslan ve kumandanlarının yanına yaklaştı. “Selamın aleyküm, yüce Sultan Alpaslan.” dedi. Alpaslan, “Aleyküm selâm. Yiğit bir görünüşün var. Kimsin sen?” dedi. “Ben bu çevredeki Kürtlerin beyiyim. Adım Molla Ali Yahya Manzurî’dir.” “Buraya niçin geldin?” “Sultanım!... Duyduk ki Bizanslılarla savaşa girmek üzeresiniz. Cihat her Müslümana farzdır. Müslüman Kürtlerle Müslüman Türkler birbirinin kardeşidir. Türk-Kürt kardeştir. Dolayısıyla sizin safınızda savaşa girsek gerektir.” Alpaslan Afşin’e fısıltı halinde sordu. “Bunda bir oyun olabilir mi Afşin?” Afşin Bey de fısıltı halinde cevap verdi. “Hayır Sultanım. Bunlar Kürt. Gerçek Kürtler samimi Müslümandırlar. Onlarda kalleşlik ve hainlik olmaz. Meğerki iblis kalplerini istilâ etmiş olsun. Gerçi iblis kimin kalbine girerse onu sapıttırır ya.” Molla Ali Yahya Manzurî, Alpaslan ve Afşin Bey’deki şüpheyi gidermek için şunları söyledi: “Ne konuştuğunuzu duymuyorum ama anlıyorum Yüce Sultan. Öyle konuşmakta haklısınız. Harp üzerindesiniz. Her türlü ihtimali düşünmek ve her türlü tedbiri almak gerek. Ama biz samimi olarak sizin saflarınızda savaşmak istemekteyiz. Buna inanın Yüce Sultan. Siz yüce dinimiz adına savaşacaksınız. Bunun için sizinle düşmana karşı savaşmayı canımıza minnet biliriz. Sizi böyle savaş hazırlığı içinde görmüşüzdür. Bundan sonra size yardım etmemek bizim için büyük vebal olurdu. Bunu yapmasak öbür dünyada halimiz nice olurdu? Peygamberimiz Hz. Muhammed bizim yüzümüze bakar mıydı? Bize şefaat eder miydi? Allah merhamet eder miydi bize?” Alpaslan vurgulu bir ses tonuyla konuştu. “Bu sözleri söyleyen kimse hain ve kalleş olamaz.” Molla Ali Yahya Manzurî’ye doğru ilerledi Alpaslan. Çok sevinçli idi. “Hoş geldin, sevgili kardeşim Molla Ali Yahya Manzurî.” “Hoş bulduk yüce Hakan.” Alpaslan ve Molla Ali Yahya Manzurî kucaklaştılar. Alpaslan etrafındaki askerlerine seslendi: “Kumandanlarım ve askerlerim!... Kürt kardeşlerimizi kucaklayın. Onları iyi bir şekilde ağırlayıp dinlendirin. Çünkü onlarla beraber savaşacağız. Belki onlarla beraber cennete uçacağız. Belki Cemalullah’ı onlarla beraber seyredeceğiz.” Her iki tarafın kumandanları ve askerleri arasında sevinç çığlıkları duyulmaya başlar. Alpaslan ve kumandanları, Molla Ali Yahya Manzurî’yi sırayla kucakladılar. Çoğunun gözünde sevinç gözyaşları vardı. Molla Ali Yahya Manzurî de ağlıyordu. Hep beraber Otağ-ı Hümayun’a girdiler. Alpaslan’ın askerleri de Kürtlerin yanına koşuşmaya, onlarla kucaklaşmaya başladılar. Sonraki günlerde, o zamanın Amerika’sı olan Bizans’a karşı o büyük zaferi beraberce kazandılar.
Mustafa AKGÜN
YazarSevgili ailem; Dünyaya gözümü ilk açtığım andan bugünüme kadar hep yanımda oldunuz. Hasta olduğumda hep başucumda buldum sizi. Mutluluğumu, sevincimi, acılarımı, dertlerimi sizinle paylaştım. En...
Yazar: Hakan YILDIRIM
Çiğdem okul dönüşünde yemeğini yedi. Üstünü değiştirdi. Sonra evlerinin avlusuna çıktı. Çöp kovasını ve süpürgeyi aldı. Avluyu süpürmeye başladı. Süpürdüğü çöpleri sokaktaki belediyenin çöp aracına bo...
Yazar: Mustafa AKGÜN
Ömer sevinçle merdivenleri çıktı. Kapıyı açan annesine selam verip içeriye girdi. Odasına yöneldi. Mutlu olduğu her halinden belli oluyordu. Odasından bir süre çıkmayan Ömer’i annesi merak etti. Ömer’...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Her yıl olduğu gibi, eylül ayı gelince okullar açılmıştı. Mustafa beşinci sınıfa başlamıştı. Dört yıl ne kadar da hızlı geçmişti. Birinci sınıfa başladığı ilk günler; o tedirginlik, o heyecan hâlâ hat...
Yazar: Sırrı ER