ULU CAMİİ KASİDESİ
Bursa’nın gözbebeği¸ vakarsın Ulu Camii!… Müminlerin gönlüne akarsın Ulu Camii!… Gönül gözüyle bakan¸ hayır çıkarır şerden Basiret nazarıyla bakarsın Ulu Camii!… Affın habercisidir nedamet gözyaşları Kalp göğünde şimşekler çakarsın Ulu Camii!… Kör karanlığa inat¸ nur iner gül yüzüne Hilâle ne yıldızlar takarsın Ulu Camii!… Göz çanağı sel olur¸ şebnemler düştüğünde Gönlümü hasretinle yakarsın Ulu Camii!… Somuncu Babaların¸ minberinde izi var Muhabbetin demisin¸ efkârsın Ulu Camii!… Hakk’ı göremeyenler¸ at gözlüğüyle bakar Söz tesir etmeyince bıkarsın Ulu Camii!… Canlar kıyama durur¸ seher vakitlerinde Kirlenen ruhumuzu yıkarsın Ulu Camii!… Söz hükmünü yitirir¸ sükût dile gelince Aydınlık sabahlara çıkarsın Ulu Camii!… Vuslatın düğün bayram¸ hasretin dağ misali Uzağına düşeni sıkarsın Ulu Camii!… Sabrın yokuşlarından Mevlâ’m çıkarır düze Yolsuzları yoluna sokarsın Ulu Camii!… İlâhî sevdaları beslersin muhabbetle Gül bahçesi misali¸ kokarsın Ulu Camii!… O çifte minarenle elif misali durur… Sadece Allah’a diz çökersin Ulu Camii!… Alınlar secdedeyken¸ taş bile gelir dile Bulut misali yaşlar dökersin Ulu Camii!… Allah’ı zikretmekle kalp gülistana döner Düğüm olmuş dertleri sökersin Ulu Camii!… Ulûhiyet yalnızca Yaradan’ın sıfatı Boynunu Hakk’a karşı bükersin Ulu Camii!…
