DARENDE ŞEHRENGİZİ

Eşsiz gerdanlığı Tohma Çayı’nın Gönülden gönüle akar Darende Tadı bir başkadır berrak suyunun Malatya’ya aşkla bakar Darende Gönül dergâhında¸ birde cem oldun Muhabbet çayında koyu dem oldun Hakikate kapı¸ nefse gem oldun Hakk’ın nazarında vakar Darende Ilgıt ılgıt eser yellerin senin Maneviyat kokar güllerin senin Hakikati söyler dillerin senin Hasretin yüreği yakar Darende Toprağında yaşar insanın hası Zikirle silinir kalplerin pası İçimizde büyür aşkı¸ sevdası… Gönülde çoğalır efkâr Darende Ay’ı kıskandıran yüzün güzeldir Vahiyle beslenen sözün güzeldir Hakikate ayna¸ özün güzeldir Kesretten vahdete çıkar Darende Senden ayrı günler¸ asırdan beter Huzur bulmak için varlığın yeter Ey şehir hasretin burnumda tüter! Uzağına düşen bıkar Darende Somuncu Baba’dır ruhaniyatın Huzura gark eder maneviyatın Hakikat üzredir evveliyatın Aşkın iklimine sokar Darende Altının yirmi dört ayarısın sen Gülce muhabbetin miyarısın sen Osman Hulusi’nin diyarısın sen Bahçesinde güller kokar Darende