DARENDE ŞEHRENGİZİ

Eşsiz gerdanlığı Tohma Çayı’nın

Gönülden gönüle akar Darende

Tadı bir başkadır berrak suyunun

Malatya’ya aşkla bakar Darende

　

Gönül dergâhında¸ birde cem oldun

Muhabbet çayında koyu dem oldun

Hakikate kapı¸ nefse gem oldun

Hakk’ın nazarında vakar Darende

　

Ilgıt ılgıt eser yellerin senin

Maneviyat kokar güllerin senin

Hakikati söyler dillerin senin

Hasretin yüreği yakar Darende

　

Toprağında yaşar insanın hası

Zikirle silinir kalplerin pası

İçimizde büyür aşkı¸ sevdası…

Gönülde çoğalır efkâr Darende

　

Ay’ı kıskandıran yüzün güzeldir

Vahiyle beslenen sözün güzeldir

Hakikate ayna¸ özün güzeldir

Kesretten vahdete çıkar Darende

　

Senden ayrı günler¸ asırdan beter

Huzur bulmak için varlığın yeter

Ey şehir hasretin burnumda tüter!

Uzağına düşen bıkar Darende

　

Somuncu Baba’dır ruhaniyatın

Huzura gark eder maneviyatın

Hakikat üzredir evveliyatın

Aşkın iklimine sokar Darende

　

Altının yirmi dört ayarısın sen

Gülce muhabbetin miyarısın sen

Osman Hulusi’nin diyarısın sen

Bahçesinde güller kokar Darende