BİRLİK GEREK

İkilikte ne ki, söylen erenler
Bir’de birlik için, gül dermek gerek
Başlayan yol varsa, çile de olsa
O yolu menzile, erdirmek gerek
Mazlumlar ağlıyor, gözleri kanlı
Ötede yanıyor, ah! Arakanlı
Zâlimler dipdiri, etinden canlı
Zâlimi, zulmeti, durdurmak gerek
Türkistan durulmaz, Halep’de kan var
Özgürlük yoluna, çekmişler duvar
Yabanıl saldırmış, yerliyi kovar
Halkları el ele, verdirmek gerek
Kalpleri sâdıklar; dostlar, yarenler
Vatanı kutsayıp, canlar verenler
İman atlasında, postlar serenler
Kardeşlik yayını, gerdirmek gerek
Yezit’in sofrası, hercai olsun
Bırakın envai, taamla dolsun
Yollar Hüseyin’in, yolunu bulsun
Yarayı bu yolda, sardırmak gerek
Madde kutsanıldı, hâşa bir ilâh
Mazluma çekildi, onunla silah
Hüküm Kardinalden, başında külah
Bu hükmü kökünden, kırdırmak gerek
Birlik, beraberlik kutlu türküdür
Bizleri bir eden, hakça ülküdür
Kâinat yapısı, Hakk’ın mülküdür
Akıllara bunu, erdirmek gerek