KUDÜS’E ŞİİR

Ey Allah Rasülünün payine yüz sürerek Miraca yükselirken seyreden kutsi şehir Ey cümle zamanları bir tek anda dürerek Ezel ebed arası uzanan nurlu nehir   Göklerle dostluğuna miracı tac eyledin Cebrail’in elleri şifa oldu taşına Ve Kubbe’t üssahra’yı bize sirac eyledin Hayrandır beşeriyet Yakub’un gözyaşına   Dinlesek toprağından sayar mı Nebileri Geçtiler mi sinenden sana selam vererek Niçin şehit eder hep Yahudi, sabileri Peygamber izlerine güller gibi sererek   Süleyman’ın rüzgârı eser mi yine sende Orduların nefesi duyulur mu her seher Der misin, "ey Süleyman bir gün bana gelsen de Durdursan akan kanı ve gülse bir lahza yer”   Süleyman’ın mührünü zulme bayrak yapanlar Senin Hak katındaki kadrini biliyor mu? Niçin sana gelmiyor, nerde Hakk’a tapanlar Gelip de bir kerecik yaşını siliyor mu?   Silahların gölgesi serinlik vermez sana Sen ki bad-ı sabanın nefesiyle mest idin Güllerin diyarından kimse gül dermez sana Der misin zalimlere inşallah nâra gidin   Ömer ki sana gelip yüz sürdü toprağına O muhteşem levhayı sunmadın zalimlere Onlar ki asla bakmaz tarihin yaprağına Seni bizler bıraktık kan kokan iklimlere   Firavun hicret etmiş Mısır’dan her dağına Çocukları öldüren nesille kardeş olmuş Müminler hasret kalmış Al-i Osman çağına O çağ ki kubbelerde batmaz bir güneş olmuş