İDEALIZM VE MOTİVASYON

Şiarımız doğruluktur¸ dürüstlüktür a dostum! Sağlamlıkta¸ esneklikte¸ aktivitede bir çelik yay gibi olmalıyız da; sürüngen yılanlar gibi kıvrım kıvrım olmamalıyız.

Şiarımız doğruluktur¸ dürüstlüktür a dostum! Sağlamlıkta¸ esneklikte¸ aktivitede bir çelik yay gibi olmalıyız da; sürüngen yılanlar gibi kıvrım kıvrım olmamalıyız. Asla yalpalamadan ve asla kıvırmadan -kurşun paralelliğinde- hedefe varmalıyız.
Sert ve haşin mizaçlılık yerine¸ yumuşak başlı ve yumuşak huylu¸ lâkin vakarlı velâkin kararlı... Sünepe ve mıymıntı takılmadan¸ ‘dik başlı’lık yapmadan alnı açık¸ başı dik olmalıyız dostum!
***
Şöyle kirden ve pasaktan uzakta... Çetrefilli işlerin ırağında... Yakın mesâfeden bakıldığında¸ ortak bir ifadeyle herkesin; “Ha işte¸ aradığım adam buymuş!” diyebildiği ve güven beslediği ve de bütün referansların ‘ok işareti’yle gösterdiği berrak bir kişilikte... Ticarette¸ siyasette¸ sanatta ve bilumum sosyal münasebette; bir kar beyazlığı kadar sâde¸ bir süt köpüğü kadar ak olmalıyız dostum!
***
Bir doktor neşteri gibi keskin ve bir sargı bezi gibi hijyenik... Ama müşfik¸ ama merhametli konumda... Kalbinde kibrin barınmadığı alçak gönüllülükte ve gönül zenginliği içerisinde; gönül pınarlarından gönül tasıyla¸ gönül sultanlarına gönüllü su taşıyacak düzeyde... Ve yine kalbinde; kin ve adâvetin eğlenmediği bir platformda¸ mütekâmil mânâda ‘ego’sundan sıyrılmış ve ‘hümanist’ düşünceyle muhkem mahiyette¸ münevverlikte; azmanlaşmış nefsimizin zıddına¸ yok olmalıyız dostum!
***
Ham çökelek ikram edildiğinde ‘tok’luk numarasına yatıp; kaymak ikram edildiğinde aç sırtlanlar gibi atılmamalıyız. Câmii kapısında¸ asansörde¸ toplantılarda ve topluca görüş serdederken; yanımızdakini göstererek¸ “Buyurun sağdan başlayalım” nezâketinde bulunuruz ve bu hâlin ‘sünnet’ olduğunu söyleriz. Fakat ufukta ‘ballı lokma’ göründüğünde hiç de sağa sola bakmadan¸ sünnet farz gözetmeden ‘cumburlop’ balıklama dalarız. Yalan mı?!. “Vazife istenmez¸ verilir” deriz de¸ verilmeyen vazifeyi almak için¸ îcat koymayıp çıkarırız; dalga¸ dümen¸ dolap¸ fırıldak¸ entrika çirkinliğinde ne varsa çeviririz. Yanlış mı?!.
“ Hayır!. Ne yalandır ne de yanlış. Gerçeğin bizzat kendisidir” diyor iseniz; bin kere âferinler¸ tebrikler! O halde tenezzül niye? Gasp niye? Mutlak¸ gözü gönlü tok olmalıyız dostum!
***
Büyüktür; mesûliyetimiz¸ mükellefiyetimiz. Omuzladığımız yük büyüktür. Küçük işler¸ küçük düşünenlerindir. Aşkımız¸ aksiyonumuz büyüktür. Ufkumuz¸ sıfıra müncer değil ki?!. Nazargâhımız büyüktür.
Vatan¸ yalnız Memed’in anası olamaz. ‘Vatan’ hepimizin anasıdır¸ yavuklusudur. Vatan¸ Anadolu’dur. Sakarya¸ Çanakkale/Gelibolu’dur vatan. Hasılı bu vatanda sen¸ ben¸ o¸ öteki yok. Hepimiz bir ‘ulu çınar’ gibiyiz. Söz vaktinde açılmışken mâdem; bu çınarın yaprağına zarar vermeden¸ yekpâre yapımızla; yaprakları kucaklayan dal¸ dalları kucaklayan beden¸ bedeni kucaklayan kök olmalıyız dostum!
***
Sağır ruhlu¸ vurdum duymaz her kim ki; uyuşukluk illetine ‘dûçar’dır. Onun yardımcısı ‘hak’ ola gayrı. Üzerine ölü toprağı serpilenlerden¸ hayır beklenmez. O¸ artık yaşayan bir ölüdür. Bağırsan da duymaz ve çağırsan da. Boş ver öylesilleri!.. Bizler¸ en iyisi mi¸ kulağının üstüne yatan ve uyuyan değil; sak olmalıyız dostum!
***
Göcekleşsin yurdumuz. Gül bitsin¸ sümbül bitsin. Konmasın bülbüller zakkum ağacına. Dudaklar susuzluktan kurak düşmesin. Çöle dönüşmesin topraklarımız. Cas cavlak bir dünyada yaşamaktansa; gür ve yeşil ormanlar misâli ve de tarak dişleri gibi sık olmalıyız dostum!
Unutma ki doğruluktan dirlik¸ dirlikten birlik¸ birlikten kuvvet doğar.
Sakın unutma!