GÜL

GÜL

“Anam babam sana feda olsun Ya Resulallah (SAV)

Ve ben bu yemine kendimi de ekledim!”

Gönülden gönüle gül vardır
Gönül de gül vardır
Gül de gönül vardır
GÜL de ‘GÜL’ vardır.

Gül¸gül olmaktan hiç bu kadar mutlu olmamıştı¸adının seninle anıldığından beri EFENDİM (SAV).Gül¸hiç bu kadar utanmamıştı renginden dolayı.Ben buna layık mıyım diye kıpkırmızı kesilmişti…Gül’dü bu¸halden hale giren¸halinden sonsuz mutluluk duyan¸gül …

Elsiz ayaksız akan su gibi¸ gül…O’na yakın bilinenin el -ayakları nasıl tutar ki?O’nda eriyenin ele ayağa ihtiyacı olur mu?Efendimize (SAV) benzetilmekten¸adı O’nla yan yana geldiği için kokular yayan gül… Belki de “Bütün çiçekler ‘bir tek gülün’ kokusunu gizlemek için kokularını bu kadar saçıyorlar?”

Ve yine ; “Derler ki bütün çiçeklerin renkleri bir tek gül vardır ki onun rengini gizlemek içindir.”

Ve neden “renklenince kokmaya başlıyor gül¸neden?”

Ve neden “ gül kokusu diğer kokulara benzemez¸hemen tanınır¸neden?”

Gül¸sen gül.Hüzün bize düşer¸bize düşer gözyaşı…Geceleri gizli gizli ağlamak bize düşer…Gül¸Efendime (SAV) layık olamadık diye;utanmak¸kıpkırmızı kesilmek bize düşer… Bize düşer boyun bükmek¸solmak bize düşer…Üzerindeki çiğ damlaları gibi seherde bağrını rüzgara vererek için için ağlamak bize düşer…

Efendim (SAV);

Biz gülü senden kokular taşıdığı için sevdik.Senin teninden esintiler taşıdığı için onu kokladık¸seni kokluyor gibi…Kokun¸ hiç birine benzemez¸benzemez amma biz sana yakın bildiğimiz gülün kokusuyla avunduk.Denizler deryalar içersinde bir damla su misali¸uçsuz bucaksız çöllerde bir tane kum misali…Bizim sana olan hasretimiz işte bu Efendim (SAV)! Milyonlarda bir’e;senden izler taşıdığı için razıyız.

Efendim (SAV)¸Seni hatırlattığı¸senden kokular taşıdığı için biz gülü bu kadar çok seviyoruz

Korkusuz ve kokulu güller gibi yanına geldim EFENDİM (SAV)!Ayaklarının ucunda durdum¸gözlerimi kapadım¸gül’ü o zaman daha iyi anladım¸goncayı o zaman daha iyi anladım¸ben gözlerimi açamadım Efendim (SAV)¸kainat bana karanlık olur diye gözlerimi açamadım!Gonca gibi kalmak geçti içimden Efendim (SAV)…Gönlüm¸gül’ün halini o zaman bildi?O zaman bildi neden bu kadar utandığını…

Gül¸eminde olmayı senden öğrendi.Sana uyan asla kaybetmezdi¸bu yüzden korkusuzdu gül dikenlerin arasında…Dikenlerin arasında açan gül¸zorlukların içersinde¸karanlıktan aydınlığa çıkan gül…

Efendim (SAV)¸Sensiz¸her Gül’ün boynu bükük şimdi…

Son söz: Efendim’in (SAV) gül sözü:

Cennet'in seyyidi Gül'dür.