DAYANIŞMA VE BİRLİK RUHU

Her milletin, her topluluğun ve her ailenin kendisine ışık tutan, birlik ve beraberliğini sağlayan ortak değerleri vardır. Bu değerler, onların birlik ve beraberliğini sağladığı gibi, onlar için aynı zamanda övünç ve heyecan kaynağıdır. Aynı inanç, aynı kıble, aynı bayrak, aynı vatan, aynı ülkü, aynı ahlâkî değerler, aynı tarih gibi değerlerimiz, dayanışma içinde olmamızı ve bir olmamızı sağlar. Bunlar, bizleri bir arada tutan övünç kaynağı mirasımızdır. Bunlar ayrışmayı değil, insan olarak birlik olmamızı sağlar. Peki, bizleri bir arada tutan bu millî ve manevî değerlerimiz yanlış kullanılmıyor mu? Birlik ve beraberliğimizi bozmak isteyenler, elbette bu değerlerimizi ayrışma için de kullanabiliyor. Bunun en kötü örneğini, yakın zamanda, 15 Temmuz darbe girişimi ile biten bir durum ile yaşadık. Millî ve manevî değerlerimizi kullanarak bizleri kendi bozuk emellerine alet eden ve temelde bizleri ayrıştırıp bölmek isteyen bir zihniyet, maalesef belli oranda etkili oldu. Günümüzde hâlen onun acı sonuçlarını yaşamaktayız. İnsan, fıtrat olarak iyi olma, iyi yapma, iyiyi sevme, başkasının da iyiliğini isteme, birlik olma gibi yetilerle doğar. Yapımızda, kişiliğimizde var olan bu güzel hasletler, maalesef sonradan değişmekte ya da değiştirilmektedir. Çocuklarımızın fıtratında olan “iyi olma” durumu, bebeklikten itibaren korunmak zorundadır. Anne ve babalar, çocuklarını “hayırlı olan” üzerine yetiştirirken, toplumun millî ve manevî değerlerini de öğretmek zorundadır. Bizi biz yapan ve bizi bir arada tutan millî ve manevî değerlerimizden uzak büyütülen çocuklar, elbette başkalarının kötü yönlendirmelerinden etkileneceklerdir. İnsanlar, bir arada yaşayabilmeleri ve sağlıklı bir toplum oluşturabilmeleri için hem komşularıyla hem de sosyal alandaki diğer insanlarla iyi ilişkiler kurmak zorundadır. Bu iyi ilişkiler için yardımlaşma ve dayanışma ön plana çıkmaktadır. İslâm ile hamuru yoğrulan toplumumuz birlik, beraberlik ve dayanışmaya önem vermektedir. Peygamber Efendimiz, komşusu aç iken kendisi tok olan bizden değildir, anlamına gelen sözü ile komşuluğa ve dayanışmaya verdiği önemi ortaya koymaktadır. Dinimiz, ayrışmayı değil birliği, bir olmayı emreder. Dinimizin emir ve yasakları ile toplumsal hayatı düzenleyen nasları, asla ayrışma için kullanılamaz. Bizi birbirimize düşüren ve ayrıştıran her yapı ve düşünceye birey ve kurum olarak karşı olmak zorundayız. Bizler aynı vatan toprakları üzerinde yaşayan vatan kardeşleri olarak, vatan sevgisi dairesi içinde hareket ederek birlik olmak durumundayız. Toplumun menfaatlerini her zaman şahsi menfaatlerimizden daha çok önemsemeliyiz. Yüce Allah, insanı sosyal bir canlı olarak yaratmıştır. Yani, insan fıtrat olarak tek başına yaşamını uzun süre sağlıklı bir şekilde sürdüremez. Aynı toplumda yaşadığımız bireyleri ötekileştirmeden, kendimizden kabul ederek birlik ve dayanışma içinde olmalıyız. Bireyleri ve toplum içindeki diğer kurumları rakip değil, sosyal birliğimizin bir parçası olan dost olarak görmeliyiz. Birlik ve dayanışma ruhu ile hareket eden toplumlar, her zaman daha güçlüdür. Bu toplumlar giriştikleri her mücadelede başarılı olurlar. Sosyal alanda, eğitim alanında, ekonomik alanda ve diğer tüm alanlardaki başarıları ancak birlik ve dayanışma ruhu ile mümkün olmaktadır. Toplumsal dayanışma olmadan atılan adımlar başarı ile sonuçlanabilir mi? Belki başta başarılı olunuyormuş gibi görünebilir ama nihayetinde toplumun önemli bir kısmı bu dayanışmaya dâhil olmadığı için maalesef istenen sonuç alınmayacaktır. Bizler, birey olarak toplumu oluşturuyoruz. Her birey, toplumu oluşturan birer organ gibidir. Dolayısıyla bireylerdeki sıkıntılar, toplumu da olumsuz etkileyecektir. Bazı organları hasta olan bir insanın vücudu nasıl ki zayıf düşerse tıpkı bunun gibi, toplumun birliğine ters düşen, birlik ruhundan uzaklaşan bireyler de topluma zarar verir. Sonunda toplum zayıf düşer. Bu durum, düşmanların işine yarar. Bir milleti yıkmak isteyenler, dışarıdan müdahale etmek yerine içeriden müdahale yolunu seçerler. O milleti meydana getiren bireyler arasına düşmanlık ve ayrılık tohumları ekerek onları birbirine düşürürler. Böylece, düşmanın istediği sonuç olan birlik ve beraberlik bozulmuş olur. Maddî ve manevî güçlerini içinde bulunulan toplumun ve ülkenin birlik, bütünlük ve gelişmesine karşı kullanan ve düşmanlarını unutanlar kolayca başkalarına yem olurlar. Aklıselime, birlik beraberliğe, hayra çağırıp şerre dur demeye her zaman ihtiyacımız vardır. 15 Temmuz’da fitne ateşiyle bizi yakmak isteyenlere karşı nasıl tek vücut olduysak, her zaman birlik ve beraberlik ruhu içinde hareket etmek bu toplumun her ferdinin ve her kurumunun görevidir. Selam ve saygılarımla…