CEVİZ YEMEYİ SEVİYORUM
Geçen yıllarla birlikte yaşım ilerledi artık... Fazla kilolardan da şikâyetçiyim. Evim asansörsüz ve dördüncü katta. Merdiven çıkarken zorlanıyorum ve daha üçüncü katta nefesim sıklaşıyor. Özel hastaneye, tanıdığım dâhiliye doktoruna gittim. İsmet Bey, "Kilo vermen şart." dedi. "Az yemelisiniz. Karaciğerde de yağlanma var. Ceviz yiyin sabahları bir avuç kadar; tok tutar, açlık hissi vermez.” dedi. Fazla kilolardan kurtulmalıydım; kendi kendime azmettim. Emekliyim, eşim öğretmen. Öğleden sonra saat 4'de geliyor okuldan. O zamana kadar bir rafadan yumurta ve bir avuç ceviz yiyorum. Eşim geldikten sonra yemeğe oturuyoruz. Perhizden dolayı bir tabak enginar yiyorum genellikle bu son öğünde. Aradan yirmi gün geçti; diyet iyi geldi. Banyodaki baskülde tartıldığımda 5 kilogram kadar verdiğimi gördüm. Evde ceviz bitmişti. Hemen ceviz satan markete gittim. Yeni mahsullerden aldım. Yağlı ve tadı güzel; damakta dağılıp gidiyor. Beğendim; paraya kıyıp 5 kilogram kadar ceviz aldım. Sabahları yiyecektim. Bir hafta sonra bir pazar günü idi. Şubat ayının ilk haftası... Banyoda, baskülde tartılmış ve biraz daha kilo verdiğimi görünce keyiflenmiştim. Keyfime diyecek yoktu doğrusu. Mutfakta bir çay koydum kendime, üzerime kalın giysi giyip sokağa bakan yanları kapalı balkona geçtim, sandalyeye oturdum. Sokakta, sıra halindeki ağaçların dallarında tek tük karga vardı. Hava soğuktu ve aç oldukları belliydi. Bir şeyler yapmalıydım. Kabuğu çıkarılmış yarım cevizi, pencereyi açıp sokağa attım. Bir karga gördü ve hızla kanat çırparak diğer kargalardan önce davranıp yere konarak gagasıyla cevizi aldığı gibi havalanıp karşı çatıya konması bir oldu. Ve yemeğe başladı. Diğer kargalar başına üşüşmüştü ama o karga cevizi yemişti bile. Hoşuma gitmişti onların bu durumunu izlemek. Kabuklu bir ceviz daha çıkardım torbadan ve pencereyi açıp sokağa attım. Cevizin kabuğu kırıldı yere düşünce ve ikiye ayrıldı. Diğer kargalar tünedikleri ağaç dallarından cevize doğru uçarak yere kondular. Bu kez iki karga, ortasından ikiye ayrılmış cevizi kaptı ve havalandı. Çatıya konarak iştahla yemeğe başladılar. O gün keyfim yerindeydi ve tam sekiz cevizi kargalara attım. Ceviz yemeyi seviyorum. Hem çok faydalı hem de bu ceviz yüzünden birkaç ay sonra bayağı kilo vereceğimi ve merdivenlerden çıkarken zorlanmayacağımı düşünüyorum.
Erdal KARASU
YazarHayata gözlerini, etrafını yemyeşil otların kapladığı bir göletin içinde açmıştı. Minik kuyruğunu sağa sola hareket ettiriyor, yüzmedeki usta becerisi ile bir balığı andırıyordu. Oysa o bir kurbağa ya...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
“Bizi insan yapan sevgi ve saygıdır.”“Büyüklere hürmet en büyük vazifedir.”“Başarılı olmak kolay, saygıdeğer olmak zordur.”“Saygı düzenin anahtarıdır.”“En büyük başarı insanlardan edinilen saygı ve se...
Yazar: Erdal KARASU
Sevgili günlüğüm, Bugün seninle Türkçe dersinde yazdığım bir yazımı paylaşmak istiyorum. Umarım beğenirsin. “Yağmur olmak isterdim… Yağmur olmak, yağmak isterdim kurak topraklara, dağlara ve taşlar...
Yazar: Hakan YILDIRIM
Hayatımızın bütün alanlarını etkileyen sevgi, saygı, hoşgörü; bizi biz yapan, güzel yönlerimizi ortaya çıkaran, herkes tarafından takdir edilmemizi sağlayan, kendimize olan saygımızı var eden kavramla...
Yazar: Erdal KARASU