Camgöz ve Oyuncu
Sevgili çocuk dostlarım;
Kermes hazırlıkları son hızla devam ederken, çocuklar da büyük bir heyecanla provalara katılıyorlar. Ömer’le Zeliş, çiftliğin kâhyasıyla birlikte sabahları traktöre atladıkları gibi köyü ve civardaki çiftlikleri gezip hem davetiyeleri dağıtıyor hem de gönüllü olanlardan kermeste satılacak eşyaları topluyorlar. Biz de Uzun Kulak’la onların hep yanındayız. Bu arada taşlı yollarda traktörle zıplaya zıplaya gitmek baya eğlenceli. Traktörün kasası bağışlanan ürünlerle baya doldu. Kimi bir torba tarhana, bulgur kimi çeyizinde olan işlemeli örtüler, kimi de kap kacak ve çömlek verdiler.
Esma ile Atlas’ın annesi de cins bir at verdi. Çocuklar onu çiftliğe getirirken sevinçten yerlerinde duramıyorlardı. At kahverengili beyazlı ve uzun yeleliydi. Kermeste açık artırmayla satılacaktı. Çocuklar atı getirince perdeyi açıp kapatmaktan sorumlu olan Atlas ile Esma, yaptıkları işi unutup “İpeek!” diye koşarak atın yanına geldiler. At da onları tanıdı tabi. Boynunu onlara doğru uzatarak yelelerini sallamaya başladı.
Hafize Teyze eşyaları ve atı görünce o kadar çok sevindi ki; Ömer’le Zeliş’i kocaman kucakladı ve “Maşaallah size.” dedi.
Ömer “Babaanne oyunumuzda bu ata da bir rol verelim mi?”
-Olur, tabi tatlım.
O gün son provalar yapıldıktan sonra bütün çocuklar hep birlikte iki tane büyük masaya kermes eşyalarını dizdiler. Ağaçlara balonlar ve kâğıttan süs eşyalar astılar.
Ertesi gün perde açıldığında sahneye ilk olarak atın üstünde Esma ile Atlas çıktı. At salına salına şöyle bir dolaşıp sahnede herkesin göreceği bir yerde durdu. At ve çocuklar seyirciden büyük alkış aldılar. Sonra oyun başladı. Çocuklar o kadar başarılıydı ki; seyirciler sık sık alkışlıyordu. Onları gören Esmacık da kendini tutamayıp “Bravo!” diyerek bağırıyor ve iki eliyle alkışlar gibi yavaşça atına vuruyordu. O vurdukça da at başını ve kuyruğunu sallayıp keyifle kişniyordu. Bunun üzerine seyirciler kahkahalar atarak daha çok alkışlıyorlardı. Böyle eğlenceli bir hava içinde oyun bitti. Sonrasında kermes başladı ve kısa sürede bütün eşyalar satıldı. Sıra ata geldi. Açık artırma sırasında Esma ile Atlas atın üzerinden inmek istemediler. Onlar atı bırakmayınca en çok artırmayı onların anne babası yaparak bağışladıkları atı tekrar satın aldılar.
Çiftlikte o gün, bütün çocukların da katkısıyla iyilikle dolu unutulmayacak bir gün yaşandı.
Görüşmek üzere çocuklar, hoşçakalın…
Raziye SAĞLAM
YazarSevgili çocuklar;Konuşurken, okurken veya dinlerken en çok karşılaştığımız kavramlardan biri de “kul hakkı”dır. Kul hakkı yemenin günah olduğu, büyüklerimiz ve hocalarımız tarafından o kadar çok söyle...
Yazar: Sırrı ER
Torun sevgisi bu dünyadaki en güzel sevgilerden biridir. Biri dört, diğeri iki yaşında olan Atlas Kerim ve Ada Melike’yle en güzel oyunları oynarken bunun daha çok farkında oluyorum. Çocukların büyüdü...
Yazar: Raziye SAĞLAM
Geçtiğimiz ay, güneşli bir günde Bilecik ve Söğüt’e gitmek için ablam ve yeğenimle yola çıktık. Niyetimiz; Ertuğrul Gazi’yi ve Ertuğrul Gazi’nin, oğlu Osman Gazi’ye olan vasiyetinde “Oğul! Beni incit,...
Yazar: Raziye SAĞLAM
Geçenlerde torunum Atlas’la parktayken yanımıza -elinde rengârenk topuyla- komşumuz Ali geldi. On yaşında olan Ali, topu bana attıktan sonra:- Abla, voleybol oynayalım mı, diye sordu.Ben “Voleybolu da...
Yazar: Raziye SAĞLAM