BİR TESLÎMİYET NUMÛNESİ

Hicret esnasında Sevgili Peygamberimiz (s.a.v)'in ve Hz. Ebû Bekir (r.a)'in teslimiyeti İslâm ve tasavvuf tarihinin en mühim tablolarındandır. Allah Resûlü (s.a.v)'nün hicret esnasında hem Sevr mağarasında hem de daha sonra müşriklerden Süraka bin Malik'in peşlerine düşmesi sırasında Allah (c.c)'a göstermiş olduğu teslimiyet dillere destandır. Mekke'den Medine'ye hicret esnasında müşrikler¸ Hz. Peygamber (s.a.v) Efendimizi ve sâdık yol arkadaşı Hz. Ebû Bekir (r.a)'i amansız bir takibe almışlar ve Sevr mağarasında kendilerine ulaşmışlardı.

Bizlere teslîmiyeti öğreten sahabe-i kiram efendilerimiz¸  her durum ve ortamda Peygamber Efendimiz (s.a.v)'e tâbî olup onu örnek almışlardır.  Şu ayet-i kerime buna işaret etmektedir:

"Andolsun ki¸ Resûlullâh (s.a.v)¸ sizin için¸ Allah (c.c)'a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah (c.c)'ı çok zikredenler için güzel bir örnektir." (33/Ahzâb¸ 21.)

Hicret esnasında Sevgili Peygamberimiz (s.a.v)'in ve Hz. Ebû Bekir (r.a)'in teslimiyeti İslâm ve tasavvuf tarihinin en mühim tablolarındandır. Allah Resûlü (s.a.v)'nün hicret esnasında hem Sevr mağarasında hem de daha sonra müşriklerden Süraka bin Malik'in peşlerine düşmesi sırasında Allah (c.c)'a göstermiş olduğu teslimiyet dillere destandır. Mekke'den Medine'ye hicret esnasında müşrikler¸ Hz. Peygamber (s.a.v) Efendimizi ve sâdık yol arkadaşı Hz. Ebû Bekir (r.a)'i amansız bir takibe almışlar ve Sevr mağarasında kendilerine ulaşmışlardı. Onlar mağaranın sağını solunu dolaşıyor ve "Eğer mağaraya girmiş olsalardı¸ güvercinlerin yumurtası kırılır¸ örümcek ağı da bozulurdu." diyorlardı. Bu esnada endişeye kapılan Hz. Ebû Bekir (r.a)¸ Peygamber Efendimize hitaben; "Ben öldürülürsem¸ nihayet bir tek kişiyim¸ ölür giderim. Fakat sen öldürülecek olursan¸ o zaman bir ümmet helak olur gider." diyordu. O sırada Peygamberimiz ayakta namaz kılıyor¸ Hz. Ebû Bekir (r.a)'de gözcülük yapıyordu. Efendimize; "Şu kavmin seni arayıp duruyorlar. Vallahi ben kendim için tasalanmıyorum. Fakat sana zarar vermelerinden korkuyorum." dedi. Resûl-i Ekrem; "Ey Ebû Bekir¸ korkma! Hiç şüphesiz Allah (c.c) bizimledir!" buyurdu. (Buhârî¸ Fezâilü'l-Ashâb¸ 2; Müslim¸ Fezâilü's-Sahâbe¸ 1.)

Konu Hz. Ebû Bekir (r.a)'den açılıca şu hatırayı nakletmekte fayda görüyorum:

Bir gün ziyarete gelenlerden biri Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi (k.s)'ye şöyle bir soru sorar: "Efendim Nakşibendî Tarikatının Hz. Ebû Bekir (r.a.) Efendimizden geldiğini¸ Kadirî Tarikatının ise Hz. Ali Efendimiz (r.a)'den geldiğini söylü­yorlar doğru mu?" Osman Hulûsi Efendi şöyle sohbet buyururlar: "Evet doğ­ru­dur¸ Resûlullah Efendimiz (s.a.v) hicret ederken¸ ilk defa Garı Şerifte (Sevr Dağı/Hicret Mağarası) Hz. Ebû Bekir (r.a.) Efendimize ders tarif ettiler. Bugün size telkin edilen dersin¸ harfiyle aynısı¸ bu mağarada tarif edilen derstir. Mağarada olduğu için hafî zikri tarif ettiler. Hz. Ali Efendimiz (r.a)'e de genç olduğu için cehrî zikri telkin ettiler. Hz. Ali Efendimiz (r.a) yolda giderken bile cehrî zikir çekerdi. Ecdadımızdan dolayı bütün tarikatler bizde birleşir. Yeryüzünde tarikat çok¸ fakat işin ehlini bulmak lazım." diye buyururlar¸ sonra şöyle devam ederler: "Resûlullah Efendimiz (s.a.v) Mes­cid-i Nebevîde hutbe irad ederken ashab-ı kirama buyurdu ki: "Ey Ashabım! Bana yakın gelin¸ bana yaklaşın. Mescidime açılan kapılardan¸ Ebû Bekir Sıd­dık'ın (r.a.) kapısı hariç¸ diğerlerini kapatın" diye buyurdular. Bu yol Resûlullah Efendimiz (s.a.v) zamanından bu yana sahih ellerde bozulmadan günümüze kadar geldi. Yine sahih ellerde bozulmadan halkalar eklenerek kıyamete kadar devam edecek. Bunu bozmaya¸ yıkmaya kimsenin gücü yetmez."

Bu vesileyle siz kıymetli okuyucularımıza teslîmiyetli gönüller temenni eder¸ yaklaşan Kurban Bayramınızı tebrik ederim.