ÂMİR B. RABÎA عامر بن ربيعة

Oldukça beyaz tenli bir sahabi olan Sehl b. Huneyf’i banyo yaparken görünce nazarı değmiş¸ Hz. Peygamber (s.a.v)’e haber verilince ona: “Sizden biri ne diye kardeşini (âdeta) öldürüyor. Hoşuna giden bir şey gördüğünde “mübarek oldun!” deseydin ya!” buyurmuştur.

Adı  : Âmir

Künyesi : Ebû Abdillâh

Doğum yılı : Tespit edilemedi

Doğum yeri : Muhtemelen Mekke

Baba adı  : Rebîa b. Mâlik el-Anzî el-Adevî

Anne adı : Tespit edilemedi

Eş(ler)i  : Leyla bint Ebî Hısme

Akrabaları : Cahiliye döneminde Hz. Ömer'in babası Hattâb’ın evlâtlığıydı ve Âmir b. Hattâb el-Adevî diye anılırdı. Hz. Peygamber (s.a.v)¸ onu Medine’de Yezîd b. Münzir el-Ensâri ile kardeş yaptı.

Oğulları : Abdullah¸ Abdurrahman

Kızları  : Tespit edilemedi

Kabilesi : Benî Anz

  İslam’a girişi : Eşiyle birlikte hayli erken¸ Hz. Ömer’den önce

Sohbet süresi  : Tahminen 20 yıl

Rivayeti : 22

Yaşadığı yer  : Mekke¸ Habeşistan¸ Medine

Mesleği  : Askerlik

Hicreti  : Eşiyle beraber iki defa Habeşistan’a¸ sonra da Medine’ye hicret etti.

Savaşları : Peygamberimizin bütün savaşlarına ve seriyyelere katıldı.

Görevleri : Câbiye'ye giderken Hz. Ömer (r.a)'in bayraktarlığını ya­ptı¸ Medine'den hacca giden Hz. Osman (r.a)'a vekâlet etti.

Fizikî yapı  : Tespit edilemedi

Mizacı : Sabırlı¸ dayanıklı biri. Nazarı değermiş.

Ayrıcalığı : Hz. Peygamber (s.a.v)’in ziyaret ettiği ailelerden¸ Medine’ye ikinci hicret eden kişi.

Ömrü : Tahminen 60-70 arası.

Ölüm yılı  : H. 35’te Hz. Osman (r.a)’ın öldürüldüğü günlerde. Hz. Osman (r.a) muhasara edilince evine kapanmış ve ölünceye kadar hiç çıkmamış.

Ölüm yeri  : Medine

Ölüm sebebi  : Yaşlılık

Hakkında  : Oldukça beyaz tenli bir sahabi olan Sehl b. Huneyf’i banyo yaparken görünce nazarı değmiş¸ Hz. Peygamber (s.a.v)’e haber verilince ona: “Sizden biri ne diye kardeşini (âdeta) öldürüyor. Hoşuna giden bir şey gördüğünde “mübarek oldun!” deseydin ya!” buyurmuştur. 

Hadisleri  : “Biriniz¸ kendisinde yahut kardeşinde hoşuna giden bir şey gördüğünde onun bereketli olması için dua etsin. Zira nazar (göz) değmesi haktır.”

 

Kaynaklar: İsâbe¸ II. 249; Üsd¸ III. 121-122; DİA¸ III. 66; Ahmed b. Hanbel¸ Müsned¸ III. 444-447; Hakim¸ Müstedrek¸ IV. 240; Nübel⸠II. 333-335.